من از اشکی که میریزد ز چشم یار میترسم
از آن روزی که مولایم شود بیمار میترسم!
همه ماندیم در جهلی شبیه عهد دقیانوس
من از خوابیدن مهدی درون غار میترسم!
رها کن صحبت یعقوب و کوری و غم و فرزند
من از گرداندن یوسف سر بازار میترسم!
همه گویند این جمعه بیا اما درنگی کن
از اینکه باز عاشورا شود تکرار میترسم!
سحر شد آمده خورشید اما آسمان ابریست
من از بی مهری این ابرهای تار میترسم!
تمام عمر خود را نوکر این خاندان خواندم
از آن روزی که این منصب کنم انکار میترسم!
طبیبم داده پیغامم بیا دارویت آماده است
از آن شرمی که دارم از رخ عطار میترسم!
شنیدم روز وشب از دیده ات خون جگر ریزد
من از بیماری آن دیده خونبار میترسم!
به وقت ترس و تنهایی،تو هستی تکیه گاه من
مرا تنها میان قبر خود نگذار، میترسم!
دلت بشکسته از من،لکن ای دلدار رحمی کن
که از نفرین و عاق والدین بسیار میترسم!
هزاران بار من رفتم،ولی شرمنده برگشتم
ز هجرانت نترسیدم ولی این بار میترسم!
🌹 سید علی خامنهای🌹
🔸نصف صفت هایی که پدر مادرهای ایرانی از ویژگی های یک “فرزند خوب” میدونن، تو معیارهای روانشناسی، نشانه های افسردگی است …
▪️مودب بودن؛ پدر ومادرهای ایرانی فرق بین کم رو و خجالتی بودن رو با مودب بودن نمیدونن.
▪️حرف نزدن
▪️یە گوشە نشستن
▪️ابراز وجود نکردن
▪️عدم علاقە بە داشتن رابطە با جنس مخالف
▪️وابسته بودن
▪️داشتن احساس گناه
▪️عزت نفس پایین و یا گاهی عزت نفس کاذب
🔸بیایید افسردگی را درست و علمی یاد بگیریم …
💎اگر کسی بخواهد احکام #دروغ را عمل کند، باید خیلی از حرفها را نزند. من گاهی دو سه روز فکر میکنم تا حرفی را که میخواهم بگویم طوری بگویم که در آن دروغ نباشد. اگر کسی در تمام اعمال خود این طور مواظبت کند، اسمش میشود مراقبه. نماز، اگر همراه مراقبه باشد، ارزش پیدا میکند. یک مرحله بالاتر هم هست و آن اینست که من حتی برای حرف راست هم مراقبت میکنم. با وجود اینکه این حرف راست است، اما چه فایدهای دارد؟ اگر سود دنیایی یا آخرتی داشت، آن حرف را میگویم. نه تنها برای حرف بلکه برای نگاه هم همین است و همین طور سایر اعمال. این، میشود مراقبۀ کامل. در این صورت نماز ما میشود نماز کامل. اگر گفتار و رفتار ما حسابشده باشد، دستمان به آسمان میرسد.
_
🌿استاد علی صفایی حائری
…بدون قرآن(دقت شود) نمى دانستم چگونه زنده باشم و براى چه زنده باشم و همین ثانیه ها را چگونه بگذرانم؟ این احساس، انس عمیقى را در من سبز کرد. این ضرورت، مرا با قرآن پیوند زد.
اکنون با صراحت مى گویم، قدم اول، شرط اول، براى برخورد با قرآن همین احساس، همین درکِ ضرورت است.
بدون این احساس، برخورد با قرآن به صورت سرگرمى و بازى در مى آید. و از آنجا که با عادت و جو حاکم در ما رخنه کرده، بى بار و نفرت زا مى گردد. و یا به غرور و خودنمایى دست مى دهد.
کسى که ضرورت و نیاز به قرآن را تا این سطح احساس کرده باشد، دیگر در شکستها و پیروزى هاى آینده، پیشرفتها و بن بست هاى کارش، از قرآن منحرف نمى شود و بر آن جلو نمى افتد. همان طور که آن را رها نمى کند.
همین مسأله بود که تجربه هاى آینده مرا از بن بست بیرون کشید.
📚 تطهیر با جارى قرآن، ج1، ص 16
💠کسی که به ذکر این اسم یعنی:
📿یا سبوح یا قدوس📿 مداومت کند حالات ملکوتی و عرفانی خوبی برایش حاصل می شود
👈 طوری که در ملکوت سیر می کند
☝️ به شرطی که کم بخورد ✌️کم سخن بگوید
👌 در خلوت انجام دهد و از مردم فاصله بگیرد
👈 و هر روز غسل کند
📚منبع : بحرالغرائب ص 148
برای حضور قلب در نماز دائم الوضو و همه غسل های مستحبی را بجا بیاورید و بعد از هر غسل( هم واجب و هم مستحب)100 مرتبه ذکر” اَلمُهَیمِن” را بگویید
🔻تلنگر…
🔸همانطور ما الان میگیم چرا پیشرفت نکردیم چرا از غرب عقب موندیم و اینو تقصیر گذشتگان میدانیم!!
🔸آیندگان هم مارو تقصیر کار خواهند دونست خواهند گفت انرژی هسته ای داشتیم ولی بخاطر خوش خدمتی ب کدخدا نابود کردیم!!
🔸هواوفضا و ماهواره داشتیم حتی میتونستیم سفرهای فضایی داشته باشیم حتی میتونستیم صاحب ایستگاه فضایی باشیم ولی بخاطر ترس از کدخدا تو موزه بردیم!!
🔸خواهند گفت ما میتونستیم پیشرفته تر باشیم و ره صدساله رو یک شبه بریم ولی ب بطف نادانان بخاطر اعتماد سازی نابود کردیم!!
🔸آنانیکه امروز هسته ای و ماهواره و فلان تکنولوژی رو پیشرفت نمیدونند و تفکرش از پیشرفت اینه یعنی لخت گشتن!! در اینده شاید لخت بودن باشه ولی همونو پیشرفت نخواهند دونست!!
🔸نه مذهب مانع پیشرفت هست نه عقاید !!!تنهاچیزی که مانع پیشرفت هست خیانت و جهالت ی عده هست!! و جالب اینکه همین ی عده خودرو مغز متفکر میدانند ولی ایندگان درمورد همینا ب عنوان نادان و خاین اسم خواهند برد!!
🔸امثال امیر کبیر درتاریخ ازشون بزرگ مرد تاریخ یاد میشود ولی آنان ک ب کشور و پیشرفت ایران خیانت کردند و ایرانو برده چند ابرقدرت کردند در تاریخ ازشون ب نادانی یاد میشود !!!
☑️پس بهتر نیست در تاریخ مارو نادان و خائن یاد نکنند؟!