امام رضا(عليه السلام) - مناجات
آمدم ای شاه پناهم بده
خط امانی ز گناهم بده
ای حرمت ملجأ درماندگان
دور مران از در و راهم بده
ای گل بی‌خار گلستان عشق
قرب مکانی چو گیاهم بده
لایق وصل تو که من نیستم
اذن به یک لحظه نگاهم بده
ای که حریمت مَثل کهرباست
شوق و سبک خیزی کاهم بده
تا که ز عشق تو گدازم چو شمع
گرمی جان‌سوز به آهم بده
لشکر شیطان به کمین منند
بی‌کسم ای شاه پناهم بده
از صف مژگان نگهی کن به من
با نظری یار و سپاهم بده
در شب اول که به قبرم نهند
نور بدان شام سیاهم بده
ای که عطابخش همه عالمی
جمله حاجات مرا هم بده
آن چه صلاح است برای «حسان»
از تو اگر هم که نخواهم بده
🍁 مجازات عـاقّ والـدین
💠 قالَ رَسولُ اللّهُ صلی الله علیه و آله: ثَلاثَةٌ مِنَ الذُّنُوبِ تُعْجَلُ عَقُوبَتُها وَلاتُؤَخَّرُ اِلَى الاخِرَةِ: عُقُوقُ الْوالِدَیْنِ، وَ الْبَغْىُ عَلَى النّاسِ وَکُفْرُ الاِْحْسانِ؛
پیامبر گرامى اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: کیفر سه گناه به قیامت نمی‌ماند (یعنى در همین دنیا مجازات مى شود.)
1 ـ عاق پدر و مادر
2 ـ ظلم و تجاوز به مردم
3 ـ ناسپاسى در مقابل احسان و نیکى.
📚 بحارالأنوار، ج 74، ص 74
روزی شخصی حکیمی را گفت :
شما به یاد دارید دقیقا پدر بزرگ من ، چه زمانی درگذشت؟
حکیم پرسید : این پرسش برای چیست؟
جوان گفت : من شاید خیری برای اقوام و دوستان خودم نداشته باشم اما تاریخ درگذشت همه خویشانم را بدست آورده ام و می خواهم روز وفات آنها بروم گورستان و برایشان دعا کنم و خیرات دهم!
حکیم خندید و گفت : آدم بسیار بدبختی هستی! خداوند تو را فرستاده تا شادی بیافرینی و دست زندگان و مستمندان را بگیری تا در سختی و مشقت نمیرند حال تو فقط به دنبال مردگانت هستی؟
حکایتی قدیمی می گوید : کاویدن در غم ها ما را به خوشبختی نمی رساند , آنکه ترانه زاری کشت می کند ، تباهیدن زندگی اش را برداشت می کند
صحیفه کتاب نیایش و زندگی
وَ اسْتِصْغاٰرِ الْمَعْصِیَةِ
و پناه می برم به تو از کوچک شمردن گناه
خدایا پناه میبرم به تو از طراحی شیطان برای زمین گیر کردن اهل ایمان از کوچک نمایی گناهان در نگاه و عملشان خدایا «من» میدانم هیچ گناهی کوچک نیست چون در محضر تو انجام میشود و در محضر تو و نافرمانی از تو هر گناهی، بزرگ است و میدانم که اگر تو بر اساس عدل با من رفتار کنی و مرا مؤاخذه کنی نابود می شوم.
خدایا پناه میبرم به تو از فریبکاری گام به گام شیطان و دخالت او در فکر و عمل «من» از تحقیر و کوچک کردن گناه
در فکرم
و از عادت دادن «من» به گناه و احساس عدم نیاز به اسنغفار از هیزمهای کوچکی که از گناهان کوچک روی هم انباشته میشوند و میتوانند آتش بزرگی برپا کنند خدایا پناه میبرم به تو از روزنه نفوذ شیطان در «من» لذت بردن از گناه و تکرار این لذت که با طبع زمینی «من» سازگار است و با کشش «من» به دنیا و لذتهایش هماهنگ است.خدای خوبم پناه میبرم به تو…
یکی از شیوه های تربیتی امام سجاد علیه السلام، شیوه “تغافل” یا “چشم پوشی” است.
امام زین العابدین(علیه السلام) در دعای ابوحمزه خداوند را به عنوان مربّی که از گناه بنده تغافل نموده ،گویا گناهی را مرتکب نشده است،ستایش میکند:
«والْحمدُللّه الّذی یَحلُمُ عنّی حتّی کانّی لاذنبَ لی»
در اینجا امام(علیه السلام) با لسان دعا، روش تربیتی تغافل را به همه ی مربّیان آموزش می دهد، چرا که وقتی خداوند برای اصلاح رفتار بندگان از خطاهایشان تغافل میفرماید پس تمامی بندگان در مقام تربیت باید به این نحو عمل کنند.
بنابراین قبول توجیه های متربّی(فرزند یا دانش آموز) از طرف مربّی، زیرکی مربّی را خدشه دار نمیکند، بلکه مایه ی بزرگواری و اثر گذاری بیشتر مربّی است.
✅ مسلمان نباید بی‌تفاوت باشد
فرد مسلمان هیچ‌گاه نباید نسبت به ناراحتی و گرفتاری‌های سایر مسلمانان بی تفاوت و از اوضاع و احوال آنها بی‌خبر باشد، چون کسی که در این گونه مسائل بی‌تفاوت باشد به طریق اولی در مورد مسائل مهم‌تری که در اجتماع رخ می‌دهد نیز عکس‌العملی از خود نشان نخواهد داد.
🔻 این گونه افراد، خودآگاه یا ناخودآگاه، دچار خودخواهی خاصی هستند که جز به خود به هیچ کس نمی‌اندیشند و از روح تعاون و نیکوکاری برخوردار نیستند با این‌که قرآن مجید مسلمین را به همکاری و تعاون در کارهای خیر دعوت میکند و میفرماید: تعاوَنوا علی البرّ و التَّقوی
🔹 نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی
🔹 #اخلاق_مهدوی
♨️|مردم درباره دین زیاد سخن می‌گویند، اما دینداران اندکند
🔷 هنگامی که مأمون می‌خواست پیشنهاد این مسئولیت را به امام بدهد، به وی گفت: اگر خلافت را نمی‌خواهی پس ولایتعهدی را قبول کن. امام ابتدا نپذیرفت، امام این مسئولیت را با این شرط که مسئولیت خلافت را نپذیرد و در حکومت مشارکت نداشته باشد، پذیرفت و بدین ترتیب خلافت مأمون استقرار پیدا کرد و جهان اسلام آرام شد
چرا امام رضا مسئولیت را پذیرفت؟ زیرا جامعه اسلامی به علت وجود سیاستمداران و سوءاستفاده‌کنندگان نمی‌تواند حکومت اسلامی حقیقی و جدی آن را در اقامهٔ حق تحمل کند.
👈امام حسین (علیه السلام) میفرماید: «الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم یحوطونه مادرت معایشهم فاذا محصوا بالبلاء قل الدیانون.» (مردم بندگان دنیا هستند و دین لقلقهٔ زبان آنان است، تا زمانی که معیشت آنان را تأمین کند، گرد آن جمع‌اند اما زمانی که آزمایش شوند، دینداران حقیقی اندکند.
◀️مردم درباره دین سخن زیاد می‌گویند، اما زمانی که مصالح و منافعشان با دین در تعارض باشد، دینداران اندکند. اینجا دین از غیر دین تشخیص داده میشود.
🌿 #امام_موسی_صدر
📚کتاب مسیره الامام السید موسی الصدر، جلد اول
