اخلاق
📖 #گزیده_های_درس_اخلاق
🎯 چرا اسلام با بعضیها، دشمن است؟!
🎤 آیت الله قرهی(مد ظله العالی)
لذا این که ما میگوییم: با بعضی از کشورها، دشمن هستیم، دلیل دارد و إلّا اسلام، دین سلم و دوستی است و با کسی دشمنی ندارد. اصلاً اسلام بنای دشمنی با احدی را ندارد. امّا این دشمنی ما با یک عدّه، از این باب است که آنها راه بندگی را میبندند.
لذا میبینید که امروزه به راحتی در اروپا، همجنسبازی جا میافتد و قانون هم میشود. در حالی که نیمچه عقل سلیم انسانی ادراک میکند که این کار، کار زشتی است. امّا این مطلب که از قبل در آنجا جا افتاده بود، امروز قانونی هم میشود که ازدواجش هم رسمی است. وقتی سر تعظیم فرو بیاورید، همین میشود، آرام آرام همه به سمت شیطان میروند.
لذا اسلام با خود انسانها که مخالف نیست، با افکار شیطانی، مخالف است. یعنی اگر افکار همان افراد برگردد و افکار الهی شود، طبیعی است برای ما هیچ فرقی نمیکند. به تعبیر قرآن «شعوباً و قبائل» برای این است که «لتعارفوا» همدیگر را بشناسند. امّا آنچه مهم است، این است که در ادامه میفرماید: «إن اکرمکم عندالله اتقاکم».
ما برای چه باید با آمریکایی مخالف باشیم؟! حتّی با یهودی هم برای چه باید مخالف باشیم؟! امّا این که با یهودی مخالف هستیم، به این علّت است که پیامبر اکرم، محمّد مصطفی(صلّي اللّه عليه و آله و سلّم) فرمودند: به عدد یک انگشت یک دست هم اینها مسلمان نمیشوند و به تعبیری، پاهایشان را در یک کفش کردند تا با انبیاء مخالفت کنند «و یقتلون النبیین بغیر الحق» و آنها را بکشند و با دین خدا مخالفت کنند. اصلاً حالشان، این حال است و جنود شیطان شدند و از دستهی «من الجنة و الناس» هستند و شیطان مجسّم شدهاند. لذا درست بشو نیستند، مگر چه بشود!
پس برای همین است که با اینها مخالفیم و إلّا با خود انسان، مخالفتی نداریم. امیرالمؤمنین میفرمایند: شنیدم یک خلخالی از پای زن یهودی کشیدند، جا دارد انسان بمیرد. لذا ما با خود اینها کاری نداریم و اتّفاقاً اگر تحت سیطرهی اسلام درآیند، در امنیّت هستند. در مباحث یهودشناسی - که آن مطالب هم بحث اخلاق است و به هم گره خورده است - بیان کردیم: پیامبر اکرم در یثرب (مدینة النبی) که وارد شدند، با یهودیان عهد و پیمان بستند و حتّی بیان کردند: خون شما، خون ماست. امّا اینها نامردی کردند. لذا این، شیطان میشود. پس ما با خود انسان، مخالف نیستیم. ما با آن آرمانهای شیطانی مخالفت میکنیم.
اصل شجاعت در دین هم، به تعبیر بزرگان و اعاظم، استقامت کردن برای احکام دین است.