حکمت361 نهج البلاغه
وَ قَالَ ع إِذَا کَانَت لَکَ إِلَی اللّهِ سُبحَانَهُ حَاجَةٌ فَابدَأ بِمَسأَلَةِ الصّلَاةِ عَلَی رَسُولِهِ ص ثُمّ سَل حَاجَتَکَ فَإِنّ اللّهَ أَکرَمُ مِن أَن یُسأَلَ حَاجَتَینِ فیَقَضیِ َ إِحدَاهُمَا وَ یَمنَعَ الأُخرَی

هرگاه بدرگاه الهی درخواست داری ابتدا بر نبی اکرم صلی‌الله علیه واله و سلم درود فرست سپس حاجت خویش را بخواه زیرا خداوند برتر از آن است که از او دو درخواست شود یکی را اجابت نماید و دیگری را منع کند

از آنجا که اهل بیت واسطه فیض خداوند هستند و به برکت آنهاست که خداوند لطفش را شامل بندگان میکندوصلوات به معنای نزول رحمت الهی بر بندگان است در حقیقت فرستادن صلوات بمنزله باز نمودن در رحمت الهی است و وقتی در رحمت حق گشوده شود درخواست دیگر نیز پذیرفته میشود
لذا صلوات بر نبی اکرم و اهل بیت عصمت علیهم‌السلام قطعا مورد پذیرش واقع میشود چون خداوند رحمت خویش را بر بندگان نازل میکند
نکته مهم: نه تنها صلوات هرکس با فرد دیگر فرق میکند بلکه صلوات یک شخص در حالتهای مختلف فرق دارد زیرا به هر اندازه توجه به خداوند بیشتر باشد و احساس نیاز به حق قوی تر باشد صلوات نیز عمیق تر خواهد بود و همین توجه به ذات حق و احساس نیاز به او است که باعث اجابت دعا میگردد