ریاضت
وَ إِنّمَا هیِ َ نفَسیِ أَرُوضُهَا بِالتّقوَی لتِأَتیِ َ آمِنَةً یَومَ الخَوفِ الأَکبَرِ
نامه 45
همانا این نفس من است که با تقوا آنرا تمرین میدهم تا از ترس قیامت ایمن باشد
کلمه (ریاضت)به معنای تمرین است همانطور که بدن با ریاضت و تمرین به شرایط مطلوب می‌رسد مثلاً یک ورزش کار با تمرین سخت کارهایی انجام میدهد که از فرد عادی ساخته نیست روح نیز با تمرین و ورزش می‌تواند به مقام‌های بلندی برسد
اگر هدف از تمرین روح رسیدن به مسائل دنیایی باشد حتما به آن می‌رسد اما از آخرت بهره ای نخواهد برد

اگر برای بدست آوردن مقام آخرت باشد نه تنها به آخرت می‌رسند که دنیای آنها نیز آباد میشود
مَن کَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ وَمَن کَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِن نَّصِیبٍ (شوری:20)
کسی که زراعت آخرت را بخواهد، بر محصولش می‌افزاییم؛ و کسی که فقط کشت دنیا را بطلبد، کمی از آن به او می‌دهیم امّا در آخرت هیچ بهره ای ندارد!

راه تمرین نفس برای بدست آوردن آخرت تقواست و به وسیله تقوای الهی می‌توان به مراحل بسیار بالایی دست یافت و هرچه تقوا بالاتر و بیشتر باشد روح بیشتر تقویت می‌شود اینکه گفته میشود فلان فرد می‌توانست چنین کاری انجام دهد مثلاً با اشاره ای ماری را بکشد یا با اشاره انگشتر افتاده در آب را بیرون بکشد هیچ بعید نیست
همانطور که اگر ریاضتهای غیر شرعی باشد مثل نشستن طولانی مدت در محیطی تاریک و نخوردن آب یا غذا در زمان طولانی و یا تمرکز کردن بر نقطه سفیدی که بر صفحه سیاه نقش بسته است ،میتواند موثر باشد
حضرت می‌فرماید نفسم را با تقوی تمرین میدهم تا از وحشت روز قیامت ایمن باشد
ان شاالله تقوی و مراحل آن را مطرح خواهیم کرد
نکته مهم:مسیر تمرین و ریاضت روح مسیر سختی است که زمان طولانی می طلبد تا انسان به مطلوب برسد همین امر موجب سواستفاده سودجویان را فراهم می‌سازد و سعی می‌کنند با حیله ها و نیرنگ های مختلف مردم را به سوی خویش بخوانند و به اصطلاح مرید خویش سازند اما باید توجه داشت انسانی که واقعا به طهارت روح رسیده باشد هرگز کسی را به سوی خودش نمی‌خواند بلکه آنها را به سوی خداوند راهنمایی میکند

مَا کَانَ لِبَشَرٍ أَن یُؤْتِیَهُ اللَّهُ الْکِتَابَ وَالْحُکْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُوا عِبَادًا لِّی مِن دُونِ اللَّهِ وَلَکِن کُونُوا رَبَّانِیِّینَ بِمَا کُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْکِتَابَ وَبِمَا کُنتُمْ تَدْرُسُونَ (ال عمران:79)
هیچ بشری را روانیست که خداوند، کتاب آسمانی و حکم و نبوّت به او دهد سپس او به مردم بگوید: «غیر از خدا، مرا پرستش کنید! »( بلکه میگوید: ) مردمی الهی باشید، آن گونه که کتاب الهی را خوانده و درس می‌خواندید!
بنابراین اگر کسانی دیگران را به سوی خودشان یا حلقه خود میخوانند در حقیقت به دنبال مطامع دنیوی هستند