🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸شهود شب و استقامت روز🔸
گرفتاری بزرگ جامعۀ ما در زمان کنونی، کمبود فرد است. باید فردی در مصادر امور اجرایی قرار بگیرد که که بر نفس خودش مسلّط باشد تا این انقلاب پیش برود و این شما هستید که با قرار دادن تزکیه در رأس برنامه‏های خودتان، زمینه را برای نجات انقلاب از بُن بست کمبود افراد متعهد فراهم می‏کنید.

انقلاب ما به‏وسیلۀ افراد متعهد برپا شد و علت مُحدِثۀ او افراد متعهد بوده؛ علت مُبقیه‏اش هم باید همین باشد.تزکیه و تهذیب، نوید‏دهندۀ آیندۀ مطمئنی برای این انقلاب است. اگر چند سال قبل، بحث تهذیب در یک مجمع دانشجویی مطرح می‏شد، فکرها استقبال نمی‏کرد؛ چون در حالت عمل‏زدگی و اصالت عمل و درگیری قرار گرفته بودند و جهت‏گیری و جهت‏یابی و آگاهی در درجۀ دوم اهمیت قرار گرفته بود. انقلاب ما از این جهت به‏سوی کمال می‏رود که جوان دانشجوی ما میل به عرفان و معارف پیدا می‏کند.

تزکیه و تهذیب برای همۀ افراد ضروری است و برای افراد مبارز ضروری‏تر. امام به برکت تهذیب و به برکت تسلّط بر خود، قیام کرد. به برکت یاد خدا و به برکت تسلیم در برابر حق بود که بر هر طاغوتی پیروز شد. او ابتدا بر طاغوت وجود خودش تسلط یافته بود.

این جهاد اکبر بود و اساس این جهاد این است که انسان شنیده‏هایش را خواهد دید. آنچه امروز برای کسی که تزکیه و تهذیب نداشته، شنیدنی است، فردای تهذیب، دیدنی است. این معنای «یخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُر» است. انسان قبل از تهذیب در ظلمات است و از این نظر حقایق فقط برایش قابل سمع است. وقتی مُهذّب شد، شناخت، تشخیص، لمس، احساس و شهود او نوع دیگری می‏شود. افرادی که به این حد از شهود و مشاهده می‏رسند، انقلاب را در سخت‏ترین حالات به پیش می‏برند.

امام حسین علیه السلام در شب عاشورا اصحاب خودش را به شهود رساند؛ یعنی روز عاشورا چکیدۀ شب عاشورا است. استقامت روز، نتیجۀ شهود شب است. آن که از شهود شب محروم است، تعجبی نیست که از صبر در روز محروم باشد.

کتاب آئینه تمام نما/فصل 7، انقلاب اسلامی در پرتو عاشورا/ صفحه 222