🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸عرفان و تصوف؛ تکلیف مداری در مقابل حال مداری🔸
«[تصوف یعنی توجه به] حالات، بدون رعایت حدود الهی و خالی از چهارچوب؛ [یعنی] هر چیزی که حال گفت عمل کنیم. [مثلاً] حالش اقتضا کرد که جواب سلام کسی را ندهد و جواب ندهد! این تصوف است.

[اما] عرفان، این طور نیست. [سالک،] حال را باید کنترل کند. باید بنده‌ی حال نباشد. بنده‌ی تکلیف و چهارچوب باشد. اگر وظیفه‌ی شرعی این است که جواب سلام بدهد، برخلاف حالات خودش جواب سلام بدهد».