#گزیده_های_درس_اخلاق
🎯 راهی برای کسب قوّت درونی و رسیدن به قوّت بیرونی
🎤 آیت الله قرهی(مد ظله العالی)
امّا عزیزدلم، اگر انسان، مراقب نباشد، این‌طور می‌شود که حتّی مجاهدت هم کرده، امّا عذاب می‌شود. اگر شجاع بودی، این شجاعت باید در درون باشد. قوّت درونی، قوّت بیرونی می‌آورد. قوّت بیرونی، به جسم نیست. گاهی جسمی لاغراندام در مقابل دشمن می‌ایستد و ما این را دیدیم. امّا جسم قوی و هیکل بزرگ یحتمل نایستد. چون آن که در قوّت درونی است، قوّت بیرونی می‌آورد. اگر این‌طور شود، برنده‌ایم.

این مطلب هم به وجود نمی‌آید إلّا با دو مطلب که إن‌شاءالله در جلسه‌ی آینده بیان خواهم کرد. یکی از آن‌ها، این است: جدّی اگر فهمیدیم، دیگر باید مراقب باشیم که در درون ریبی به وجود نیاید که مانند موریانه همه چیز را آرام آرام بخورد. 

من بارها بیان کردم: اعجاز زیاد، بنی‌اسرائیل را بدبخت کرد، دیگر دائم به حضرت موسی می‌گفتند: یک معجزه جدید بیاور و … . در حالی که یک بار بس است. اگر می‌خواستی بفهمی پیامبر هستم، یک بار بس است. 

بیچارگی بنی‌اسرائیل به خاطر اعجاز زیاد بود. لذا دیدید دیگر، سامری هم تا نشان داد، زود آن طرف پریدند. از بس شرطی شده بودند. حالا این دفعه چی … . در حالی که یک بار بس است، دو بار بس است. 

این انقلاب را دیدید، این همه معجزات انقلاب را دیدید، دیگر بس است. اگر انسان فهمید و پی برد، دیگر نباید بگذارد در درون آن ریب به وجود بیاید و مثل موریانه او را بخورد. اگر به آیت‌الله العظمی بهجت، آیت‌الله العظمی بهاءالدّینی، ابوالعرفا و … اعتقاد پیدا کرد، دیگر باید مطیع باشد. هر چه گفتند، بگوید: چشم. این یک بار دیگر، دو بار دیگر، سه بار دیگر و …، اشتباه است.