استغفار
حکمت 87
وَ قَالَ ع عَجِبتُ لِمَن یَقنَطُ وَ مَعَهُ الِاستِغفَارُ
تعجب می‌کنم از کسی که نا امید میشود در حالی که با او استغفار است

از آنجا که استغفار طلب غفران و بخشش از خداوند است کسی استغفار میکند که
1_ باور کند خطایی مرتکب شده است
2_از آنچه انجام داده نادم و پشیمان باشد
3_بداند کسی که می‌تواند اورا ببخشد خداوند متعال است
پس به سوی خداوند متعال باز میگردد
وچون خداوند متعال باید دل را به سوی خویش بخواند وتا خداوند نخواهد کسی نمی‌تواند در محضرش حاضر شود پس کسی که موفق به استغفار میشود یعنی در رحمت حق بر وی گشوده شده است
لذا قرآن کریم میفرماید
مَن یَعمَل سُوءاً أَو یَظلِم نَفسَهُ ثُمّ یَستَغفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُوراً رَحِیماً

هرکسی که کار بدی مرتکب شود یا به خویش ستم کند،آنگاه از خداوند طلب آمرزش نماید، خدا وندرا آمرزنده و مهربان خواهد یافت.(نسا:110)

نکته مهم :مراد ازین سخن استغفار کردن به زبان تنها نیست بلکه حتما باید با دوعنصر پشیمانی از گذشته و سعی در جبران در آینده به همراه باشد